W kolejnych tygodniach stycznia 2024 r. pracownicy zespołu „Lab 3D” Katedry Informatyki Politechniki Lubelskiej prowadzili skanowanie 3D historycznych szat liturgicznych należących do kolekcji Muzeum Archidiecezjalnego Sztuki Religijnej w Lublinie oraz Muzeum Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Podczas pierwszej wizyty (3 stycznia) zostały zbudowane stanowiska do skanowania (ustawienie manekinów i oświetlenia) oraz wybór szat do cyfryzacji. W kolejnych roboczych wizytach (16, 23 i 30 stycznia) przeprowadzono skanowanie 6. ornatów, 1. dalmatyki (rodzaj tuniki noszonej przez diakonów) oraz 2. kap (kapłan ubiera kapę gdy prowadzi różnego rodzaju nabożeństwa, np: litanie, różaniec, pogrzeby). Tak więc udało się zrobić więcej niż zakładano na początku.
Skanowanie 3D prowadzono pod kierunkiem prof. Jerzego Montusiewicza i nadzorem dyrektor Muzeum KUL – prof. Agnieszki Bender oraz dyrektora Muzeum Archdiecezjalnego – ks. Łukasza Trzcińskiego. W skanowaniu uczestniczyli prof. Marek Miłosz, doktorzy Jacek Kęsik, Marcin Barszcz i Marcin Badurowicz oraz Anna Sałamacha. W sumie cały zespół z Katedry Informatyki poświęcił na proces digitalizacji szat ponad 65 godzin pracy. Oprócz tego wspomagali nas muzealnicy: Anna Szlązak-Nowak (Muzeum KUL) oraz Jagoda Maryjewska (Muzeum Archidiecezjalne).
Cyfryzacja 3D szat liturgicznych była wykonywana w kilku technologiach: skanowanie laserowe przy pomocy naziemnego skanera laserowego, skanowanie w technologii światła strukturalnego (białego i niebieskiego), przy zastosowaniu fotogrametrii (SfM) oraz z wykorzystaniem systemu LIDAR wbudowanego w tablet firmy Apple. Celem zaproponowanego podejścia do cyfryzacji szat było przeprowadzenie badań nad przydatnością i efektywnością poszczególnych technologii digitalizacji 3D do historycznych szat liturgicznych.
Najstarszym digitalizowanym obiektem była dalmatynka datowana na koniec XV wieku, ornaty pochodziły od XVI do XVIII wieku, zaś kapy to wiek XIX. W sumie pozyskano ponad 110 GB danych w postaci różnego rodzaju skanów oraz kilku tysięcy zdjęć. Teraz zespół czeka żmudny czas obróbki danych, generowania cyfrowych modeli 3D zeskanowanych szat, oraz przeprowadzenia wielu analiz porównawczych uzyskanych modeli. Uczestnicy projektu planują wspólne publikacje naukowe w czasopismach i wystąpienia konferencyjne. Ponadto cyfrowe modele 3D zostaną udostępnione badaczom (historycy sztuki, liturgiści) oraz na portalu internetowym https://polskiedziedzictwo3d.pl w wersji „dla każdego”.
Różne linki do informacji o skanowaniu 3D szat liturgicznych
https://cs.pollub.pl/skanowanie-3d-szat-liturgicznych/
https://radio.lublin.pl/2024/01/zabytkowe-szaty-liturgiczne-w-cyfrowej-rzeczywistosci-zdjecia/
https://lublin.gosc.pl/doc/8656710.Ornaty-w-3D
